Wyszukano wyników: 2622
Powtórzył się cud św. Januarego
Jak co roku 19 września powtórzył się cud św. Januarego. Do rozpuszczenia się zakrzepłej krwi patrona Neapolu w ampułce przechowywanej w tamtejszej katedrze doszło podczas modlitwy zgromadzonych tam wiernych, co zostało przyjęte przez nich aplauzem. Następnie Mszę św. odprawił metropolita Neapolu kard. Crescenzio Sepe.
„Uproś błogosławieństwo dla wszystkich, którzy są w jedności kościelnej i dla tych, którzy są poza nią”
„Męczenniku, Andrzeju Bobolo, módl się za nami i uproś błogosławieństwo Boże dla wszystkich, którzy są w jedności kościelnej i dla tych, którzy są poza nią, uproś nam łaskę, abyśmy się wszyscy społecznie miłowali” – czytamy na okładce „Gościa” sprzed 83 lat. Dziś mija dokładnie tyle lat od kanonizacji patrona Polski.
Papież ogłasza Rok Świętego Józefa
„Ukochany ojciec, ojciec czułości, w posłuszeństwie i w gościnności; ojciec twórczej odwagi, robotnik, zawsze w cieniu” - tymi słowami papież opisuje w czuły i poruszający sposób św. Józefa. Czyni to w liście apostolskim „Patris corde – Z ojcowskim sercem", opublikowanym dzisiaj z okazji 150. rocznicy ogłoszenia Oblubieńca Maryi patronem Kościoła katolickiego.
Jubileusz Świata Komunikacji: łagodność i nadzieja w centrum przekazu
We wspomnienie patrona dziennikarzy, św. Franciszka Salezego, kardynał Baldo Reina, wikariusz generalny Papieża dla diecezji rzymskiej, otworzył Jubileusz Świata Komunikacji międzynarodową Mszą Świętą w bazylice św. Jana na Lateranie. Kardynał wskazał zebranym wzór „łagodnej komunikacji”, „która współpracuje z prawdą” i jest inspirowana postawami Jezusa. Celebrację poprzedziła liturgia pokutna.
Niedokończona dekomunizacja
Jak długo jeszcze będziemy chodzić w wielu polskich miastach po ulicach i placach, których patronami są komunistyczni zbrodniarze, a w ich centrach - jak np. w Nowym Sączu - stoją nadal pomniki ku czci Armii Czerwonej bądź rodzimych zdrajców oraz utworzonych przez nich bojówek w rodzaju Gwardii i Armii Ludowej?
Czy III RP skończy jak I RP?
Wiele łączy XVIII-wieczną Rzeczpospolitą ze współczesną Polską. Naszym państwem rządzi chaos jak za króla Sasa. Klientelizm, interes największych stronnictw politycznych realizowany kosztem racji stanu, wybór patronów zagranicznych zamiast niezależnego myślenia, kryzys ustrojowy, zwijanie państwa. W końcu zawierucha geopolityczna, wobec której czujemy się bezbronni. Mowa o wieku XVIII czy może XXI?
