Nowy Numer 16/2024 Archiwum

Robin Hood bez rajtuzów

„Robin Hood” Ridleya Scotta kończy się w momencie, w którym inne filmowe czy literackie opowieści o banicie z Sherwood dopiero się rozpoczynają.

Rozczarują się nie tylko zwolennicy wcześniejszych filmów o Robin Hoodzie, ale także wszyscy, którym podobał się „Gladiator”. Ci pierwsi ze względu na sposób ujęcia postaci głównego bohatera. Drudzy, bo film nie dorównuje opowieści z czasów rzymskich. „Gladiator” mocno działał na emocje widza, pozwalając mu identyfikować się z bohaterem, w „Robin Hoodzie” tego czynnika zabrakło. Film i jego bohater pozostawiają widza obojętnym.

Kariera banity
Historycy do dzisiaj spierają się, czy Robin Hood jest postacią fikcyjną, czy też żył naprawdę. Bohaterowi nie przeszkodziło to jednak zostać najsłynniejszą postacią angielskiej mitologii, której popularność sięgnęła daleko poza granice kraju. Właściwie każdy naród ma w historii swojego Robin Hooda, tyle że pod różnymi imionami. Robin Hood zrobił karierę literacką i filmową. W filmie po raz pierwszy pojawił się prawie sto lat temu, w 1913 roku, w ekranowej adaptacji „Ivanhoe” Waltera Scotta. Do czasu premiery obrazu Ridleya Scotta był już bohaterem ponad 30 filmów kinowych i telewizyjnych, realizowanych według stałego, czarno-białego schematu. Z jednej strony Robin Hood i jego kompani, a z drugiej okrutny szeryf Nottingham, ciemiężący okolicznych wieśniaków. Czasem w filmach pojawia się dodatkowy, prócz naprawy krzywd wyrządzonych przez złego szeryfa, motyw konfliktu pomiędzy Normanami, nie liczącymi się z anglosaską szlachtą.

Narodziny legendy
Już sam początek filmu Ridleya Scotta sugeruje, że tym razem reżyser odchodzi od schematu i że nie będzie to tradycyjna opowieść o mniej lub bardziej wesołej kompanii z sherwoodzkich lasów. Film rozpoczyna się od scen oblężenia zamku w Châlus w 1199 roku. W czasie oblężenia zostaje ciężko ranny i umiera Ryszard Lwie Serce, król Anglii, który jakiś czas temu powrócił z krucjaty. Jednym z jego żołnierzy jest łucznik Robin Longstride. Naraził się on królowi, krytykując masakrę saraceńskich jeńców, jakiej ten dopuścił się w Ziemi Świętej, i za niewczesną szczerość został zakuty w dyby. Uwolniony po śmierci króla wraz z dwójką towarzyszy postanawia wrócić do kraju. W drodze staje się świadkiem zasadzki na angielskiego rycerza Roberta Loxleya, który przed śmiercią prosi go, by przekazał jego miecz mieszkającemu w Nottingham ojcu.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

Dziennikarz działu „Kultura”

W latach 1991 – 2004 prezes Śląskiego Towarzystwa Filmowego, współorganizator wielu przeglądów i imprez filmowych, współautor bestsellerowej Światowej Encyklopedii Filmu Religijnego wydanej przez wydawnictwo Biały Kruk. Jego obszar specjalizacji to film, szeroko pojęta kultura, historia, tematyka społeczno-polityczna.

Kontakt:
edward.kabiesz@gosc.pl
Więcej artykułów Edwarda Kabiesza