Nowy numer 13/2024 Archiwum

Szamotanie się

„Dzienniki” Janusza Zabłockiego, od czasów publikacji wspomnień Mieczysława Rakowskiego, są najważniejszym tego typu źródłem do dziejów PRL

Tom pierwszy „Dzienników” ukazał się w serii IPN „Relacje i wspomnienia” i obejmuje lata 1956–1965. Janusz Zabłocki był jednym z ważniejszych polityków próbujących w czasach PRL tworzyć organizacje katolickie. Jego biografia jest typowa dla losów całego pokolenia, które dojrzewało w wolnej Polsce okresu międzywojennego, w czasie okupacji walczyło w szeregach AK, a po 1945 r. stanęło wobec pytania: co dalej? Walczyć, konspirować, wycofać się w prywatność bądź za cenę różnych kompromisów podjąć ryzyko własnej aktywności politycznej.

Opozycja z łaski PZPR
Zabłocki karierę zaczynał w PAX-ie u boku Bolesława Piaseckiego, którego opuścił w 1955 r. wspólnie z Tadeuszem Mazowieckim w ramach tzw. frondy. Później był jednym z współtwórców Klubu Inteligencji Katolickiej i wszedł do redakcji miesięcznika „Więź”. W drugiej połowie lat 60. Zabłocki stworzył własne środowisko – Ośrodek Dokumentacji i Studiów Społecznych (ODiSS). Jego zadaniem było studiowanie i upowszechnianie posoborowej katolickiej myśli społecznej. Program ODiSS zakładał współdziałanie z prymasem Polski, kard. Stefanem Wyszyńskim; odbudowę zniszczonego przez komunistów katolicyzmu społecznego oraz tworzenie przesłanek dla reaktywowania w przyszłości stronnictwa chrześcijańsko-demokratycznego.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

Zapisane na później

Pobieranie listy