Miało być z gorzkim humorem, a hejt? Kto wie, tyle lat już nim człowiek karmiony, pewnie trochę nasiąkł. Sorki. Gorzka rzecz jest taka, że istotnie, nawet nieudolna prezentacja podważa wiarygodność prezentowanych danych. Skąd wiadomo, że ktoś mający problemy z "polska języka", albo przynajmniej kto nie dołożył należytej staranności publikując, nie poprzekręcał też innych liczb i wyrazów? I nie ukrywam, że wolałbym by o polskich problemach wypowiadali się ludzie nauki czy mediów którzy żyją tu i teraz i wiedzą o czym dokładnie mówią. Wiadomo jak odmiennie niż było zamierzone potrafią zinterpretować i przetworzyć przekazane im dane nawet ludzie w sąsiednim biurowym pokoju, a co dopiero gdzieś za oceanem. Często nawet ci znający jak im się wydaje polski język, rozumieją go po swojemu, dokładnie odwrotnie niż my. Mieliśmy już z tego powodu gigantyczne afery na światową skalę, czyż nie? I nikt nas za nic nie przeprosił, zresztą hejt już się po świecie rozpłynął. Tak, mam alergię na takie wieści o nas z daleka, bywa też że nadawane całkiem z bliska. Pozdrawiam.

:)) :))

weź człowieku spróbuj tej metody ze szklanką źródlanej wody na uspokojenie :) (życzliwa rada)
przecież to nawet ślepy jest wstanie dostrzec jak parcianymi nićmi szyta jest ta propaganda sukcesu. I byłbym nawet chyba w stanie w nią uwierzyć, bo człowiek lubi wierzyć w szczęśliwe obietnice gdyby nie fakt, że minister zapowiada werset wcześniej że a w zasadzie równolegle że walka potrwa rok. To z czym będziemy walczyć panie ministrze jeżeli do wyborów problem się rozwiąże w sposób cudownie przez universitet przewidziany? Chciałoby się zapytać. Nie pyta się jednak, bo się wie. Universitet ma nazwę bardzo ważnie brzmiącą, Dobre wieści są wyczekiwane społęcznie z tęsknotą. Kto by tam patrzył, że minister w jednym zdaniu mówi co innego a obok publikuje się informacje sugerujące i obiecujące zupełnie i z goła co innego. Z goła bo to takie wróżenie z fusów po kawie czwarty raz zaparzanej.

Żaden dzień choćby bez badań nie wypatrza wyników. To czego nie zbadano w poniedziałek wielkanocny, zbadano we wtorek i w środe po świętach co było widać po gwałtownych wzroście zbadanych próbek, oraz wzroście zachorowań.
Przypominam, że przyczyną choroby nie są testy tylko wirus.

"Żaden dzień choćby bez badań nie wypatrza wyników. " - Podajnik
To raczej oczywiste. Wyników wypatrzają zazwyczaj zgłodniali dobrych informacji czytelnicy.
Równie oczywistym jest co może wypaczać wyniki. Może choć nie musi być to dla przykładu zapotrzebowanie społeczne na poprawę sytuacji. Lub zapotrzebowanie władzy pragnącej uczestnictwa obywateli w wyborach poczucia wzrostu bezpieczeństwa w okresie tużprzedwyborczym. Najmniejszy wpływ na dane mają same dane. One po prostu są takie jakie są. W przeciwieństwie do danych publikowanych, które to publikacje mogą być dokonywane według "odpowiednich" kryteriów albo "odpowiedniego" klucza. :)
Proste?
Tak jak przyczyną choroby jest wiru a nie testy, tak przyczyną tak przyczyną danych są metody i kryteria według których dane są zbierane a nie rzeczywiste liczby.
Prosty przykład: Liczby zgonów są publikowane dla miejsca zameldowania a nie miejsca zgonu, natomiast liczby chorób dla miejsca ujawnienia choroby. Nietrudno zatem o patologię według której duża liczba zgonów może mieć miejsce w obszarach na których przypadków zachorowań nie ma wcale Tak? To po co komu takie dane? :)

Jaki Happy end? Szczyt to dopiero połowa drogi jak mawiał Kukuczka.

Podajnik, nie żartuj 70 zgonów prognozowanych w szczycie w porównaniu z siedmioma tysiącami w USA (gdzie nawet nie wiedza jeszcze czy to już szczyt) czyż nie byłoby szczytem szczęścia?? Określenie szczyt pod koniec kwietnia zawiera w sobie co najmniej sugestię, że od momentu szczytu sytuacja będzie się wyłącznie polepszała. Czyż nie tak rozumujemy? W szczycie jest najwięcej, w szczycie jest najgorzej, po szczycie jest już tylko niżej. Mądrze mawiał Kukuczka i uznałbym że przytoczona przez ciebie jego wypowiedź coś wnosi, gdyby nie fakt że wspinaczka wysokogórska a modelowanie opinii publicznej przed wyborami to dwie odrębne sprawy. Różne tak bardzo jak wchodzenie na K2 i schodzenie ze szczytu Gubałówki. :))

Powiem Ci, że zdobycie tego szczytu może być trudne niczym zdobycie Broad Peak przez Berbekę w 1988, a zejście może być trudne niczym zejście Berbeki z Broad Peak w 2013 notabene 5 marca.

Szczyt to szczyt, a kiedy się całkiem pozbędziemy wiruso-bydlaka to całkiem inna sprawa. Minister raczej ma rację, ze w miarę bezpieczni będziemy tylko po wyprodukowaniu i zażyciu szczepionki, a to roczek przy najbardziej optymistycznych prognozach. A są już podobno 3 odmiany tego zbója, może być więcej, i szczepionka może być na święty nigdy. Jest też możliwość że w końcu wszyscy toto zaliczymy i się jakoś uodpornimy, a z "pewnymi stratami" trzeba się będzie pogodzić. I tak będzie, czego nie możesz zwalczyć, musisz to polubić. Nad tyloma "zarazami" przeszliśmy już do porządku dziennego, przejdzie jeśli nie wirus, to przynajmniej fala paniki. I na Majorkę wyskoczyć, i do parku za oknem, w końcu się trzeba będzie odważyć.

Niektórzy będą tęsknili za Majorką, a niektórzy zrobią wszystko co dobre i możliwe, aby ochronić swoich "starszych">

"Niektórzy"
Coraz bardziej lubię to słowo. Zwłaszcza w tym kontekście że są jacyś Oni - zazwyczaj źli i jesteśmy My zazwyczaj szlachetni i dobrzy. Najczęściej to nasze Ja lokuje nas bardziej w tym My=szlachetni i dobrzy niż w tym Oni= źli.
A jeśli są tacy "niektórzy" którzy robią co mogą żeby ochronić swoich starszych, coraz starszych i coraz bardziej schorowanych(nawet bez wirusa) i jednocześnie marzą o Majorce?
Mogą tacy się znaleźć?

Mogą, ale na pewno nie będą walić głową w mur, bo na pewno kochają swoich rodziców i dla nich to nie będzie problem.

"Aby w pełni chronić seniorów muszą zrezygnować z jakiejkolwiek aktywności poza domem,"... - a może ta historia popchnie ich do tego, aby "stanąć na głowie" i się usamodzielnić, jak chcą marzyć o Majorce.

Chcąc choć częściowo chronić seniora, trzeba zrobić mu zakupy i w sklepie i w aptece. A zatem z każdej aktywności po za domem zrezygnować się nie da. Ponadto jak ktoś mieszka w Bieszczadach i opiekuje się seniorem, to może spokojnie uaktywnić się na kilkurodzinnym spacerze w odludnej dziczy, bez najmniejszego narażania na szwank bezpieczeństwa epidemiologicznego dla seniora. Wątku ze stawaniem na głowie w celu usamodzielnienia, przyznam nie załapałem kompletnie. U niektórych "senior" do niedawna czyli do czasu przed epidemią był całkowicie samodzielny. :)

"Wątku ze stawaniem na głowie w celu usamodzielnienia, przyznam nie załapałem kompletnie." - poczytaj ile młodych ludzi siedzi na garnuszku rodziców, to np we Włoszech doprowadziło do tragedii. Siedziałby na swoim, to i rodziców by nie zaraził.

"Chcąc choć częściowo chronić seniora, trzeba zrobić mu zakupy i w sklepie i w aptece." - poczytaj ilu jest samotnych seniorów.

W Polsce często jest tak: dzielenie mieszkania z rodzicami = Majorka, brak Majorki = własny kąt, więc nie muszę się widywać z rodzicami, jak tego wymaga bezpieczeństwo.

Świat pełen jest prze najróżniejszych konfiguracji relacji rodzinnych, na co wpływ mamy znikomy. No może jedynie możemy się uaktywniać w charakterze wolontariatu. Zazwyczaj jednak najbardziej interesują nas te konfiguracje, które dotyczą nas bezpośrednio. Myśląc o wszystkich "na garnuszku rodziców" "samotnych", głodujących dzieciach

Myśląc o innych, nie siedzę na czyimś garnuszku.

Logicznie dobrym rozwiązaniem jest czyste serce i zdrowy rozsądek.

"Nie ma logicznie dobrego rozwiązania." - dlatego nadzieja w ludziach co już przeszli tę chorobę, ich można prosić o pomoc. Swoją drogą straszny z Ciebie pesymista. Niszczysz sobie zdrowie psychiczne.

"W Polsce często jest tak: dzielenie mieszkania z rodzicami = Majorka, brak Majorki = własny kąt, więc nie muszę się widywać z rodzicami, jak tego wymaga bezpieczeństwo."
Ciekawy schemat. Bywają jednak i inne. Na przykład Własny kąt + Majorka. Przynajmniej do czasu wystąpienia innych okoliczności dających inne równanie Własny kąt + Majorka + utrata samodzielności egzystencjalnej przez rodzica + pandemia = - (minus)Majorka :))

Albo +(plus) Majorka, -(minus) Senior. To wcale nie rzadkie przypadki, a nawet zaczynają być powszechne. Seniora wynoszą z mieszkania po 2 tygodniach, kiedy zapach na korytarzu robi się nie do wytrzymania. A na pogrzebie - nawet te przepisowe 5 osób trudno zebrać. Tysiące lat ludzie żyli w wielopokoleniowych rodzinach i było inaczej. Żyli i w rodzinie (wielodzietnej powiedzmy), i z sąsiadami, a 100 ludzi na pogrzebie to było minimum. I opiekować Seniorem miał się kto, i nie spadało to na barki tylko jednego człowieka, dla którego to zwykle ciężar ponad siły. Źle piszę, że było. Jeszcze jest, Polska to nie tylko wielkie miasta ze słoikami, które od swoich rodzin uciekły jak najdalej, a bez Majorki po prostu żyć nie mogą. Betonowe pustynie z martwymi duszami Egoistów.