Dlaczego Ewangelia nie ma jednego autora? I dlaczego z czterech Ewangelii wyłaniają się cztery różne portrety Zbawiciela?

Ewangeliści działali w różnych środowiskach i pisali do innych odbiorców. Żaden z nich nie pozostawił swojego imienia w tekście, pojawiają się one w nagłówkach papirusów od końca II wieku. Za naocznych świadków życia Jezusa uznaje się Mateusza i Jana. Marek i Łukasz nie należeli do ścisłego grona uczniów, którzy słuchali Jego nauk.

Dzieło Marka

To prawdopodobnie najstarsza z Ewangelii. Tradycja przypisuje ją Markowi, który był uczniem i tłumaczem św. Piotra w Rzymie. Jej powstanie łączy się z końcem życia apostoła, które miało miejsce między 64 a 67 rokiem. To najkrótsza, Ewangelia. Styl Marka jest żywy, a liczne szczegóły zawarte w tekście potwierdzają, że autor opierał się na przekazie pochodzącym od naocznych świadków.

Marek opisuje życie i nauczanie Jezusa – od chrztu w Jordanie do wniebowstąpienia. Od początku ukazuje Chrystusa, który czyni znaki wywołujące zdumienie, i prowokuje szereg pytań. Najważniejsze z nich dotyczy tożsamości Mistrza z Nazaretu. Pod Cezareą Filipową – ta scena stanowi centrum Ewangelii – Jezus stawia uczniom dwa pytania: „Za kogo uważają Mnie ludzie?” oraz „A wy za kogo Mnie uważacie?” (Mk 8,27-29). Na drugie pytanie Piotr odpowiada zwięźle: „Ty jesteś Mesjaszem” (8,29). Dalszy rozwój wydarzeń wskazuje na niezrozumienie tego, kim jest Mesjasz, dlatego później Jezus zapowiada mękę trzy razy, ukazując siebie jako Mesjasza cierpiącego.

oceń artykuł