Gdybym żył dwa tysiące lat temu, w czasach Jezusa, na pewno rozpoznałbym w Nim Mesjasza – ileż razy słyszałem podobne deklaracje. Czy naprawdę spotykając rabbiego Jeszuę i widząc, w jaki sposób wypełnia nadane przez Ojca Prawo, rozpoznalibyśmy w Nim Tego, którego Jan w Apokalipsie określi „Panem panów i Królem królów”? Śmiem wątpić.

Święty rytm

Jeszua był ortodoksyjnym Żydem spełniającym nakazy Prawa do tego stopnia, że wypełnił je… nawet po śmierci, zachowując w grobie spoczynek szabatu. Co więcej, nie tylko zmartwychwstał w pierwszym dniu żniw, ale swojego Ducha zesłał w ich ostatnim dniu – w święto Szawuot. Jeśli zapomnimy o tym żydowskim w kontekście, nie zrozumiemy Jego zachowań.

Już w rodowodzie Jezusa wymienione zostały kobiety, które były oskarżone albo przyłapane na prostytucji. Prawo kazało takie kamienować, a Jezus zdecydował się zaprosić je do królewskiej, mesjańskiej rodziny.