Nowy święty stał się dla tych młodych osób duchowym przewodnikiem, inspiracją w działaniu i głoszeniu Chrystusa Eucharystycznego.

Do uzależnionych (Antonio)

Usłyszał o nim w marcu 2008 roku, w jednym z najtrudniejszych momentów swojego życia. Choroba zaatakowała jelita, a groźny upadek wywołał krwiak. Trzymiesięczna rehabilitacja w szpitalu była dla Antonia czasem fizycznego bólu i intensywnej walki duchowej. Zupełnie niespodziewanie trafiła w jego ręce książka o Carlu Acutisie: „Eucharystia – moja autostrada do nieba”. Podarowały mu ją siostry benedyktynki. Dla niego był to czas stawiania wielu ważnych pytań. Ale lektura książki i świadectwo życia Carla dawały nadzieję, otwierając przed nim zupełnie nowe horyzonty. Pewnego razu „święty w jeansach” nawet mu się przyśnił. Podszedł do niego, objął i powiedział, żeby się nie lękał, bo wszystko dobrze się skończy. Tak się stało. Dla Antonia rozpoczął się nowy etap życia. Także duchowego. Klęcząc przed Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramencie, po raz pierwszy doświadczył obecności żywego Boga. Postanowił kontynuować rozpoczętą przez Carla Acutisa misję, wskazując, zwłaszcza młodym, na wartość Eucharystii. Dziś, wzorując się na nim, przekonuje młodych, że świętość jest możliwa. Zawsze i wszędzie. W zwyczajnej codzienności. Bo „zbyt często myślimy o świętych jak o postaciach odległych, zamkniętych w kościelnych niszach, oderwanych od naszej rzeczywistości; tymczasem Carlo pokazał światu, że świętość jest dla wszystkich, bez wyjątku”.