Wdzisiejszych czasach pierwotna chrześcijańska symbolika krzyża na różnych flagach, odznaczeniach czy znakach jest często zastępowana jakoby jego dawnym, pogańskim rodowodem. Trudno jednak uwierzyć, że pierwsi tatrzańscy ratownicy w swojej odznace chcieli wykorzystać słowiański krzyżyk, a nie chrześcijański ładunek dobra i nadziei, jaki niósł oczekującym na ratunek krzyż. Lecz jeżeli krzyż na fladze Szwajcarii, a tym samym jego odwrócone barwy na fladze Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża, nie mają nic wspólnego z chrześcijańskim dziedzictwem, to dlaczego w krajach muzułmańskich znak został zamieniony na czerwony półksiężyc? Sami Szwajcarzy opisując swoją flagę w 1889 roku, określili jej symbolikę jako chrześcijański symbol krzyża ze znakiem polowym Starej Konfederacji.

Nie wszystkie instytucje pomocowe zostały założone przez struktury Kościoła, ale tradycja i wiara, że krzyż niesie ratunek, sprawiły, iż także świeckie towarzystwa odwoływały się do tego symbolu. Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża powstał dzięki Henriemu Dunantowi. Gdy zobaczył on po bitwie pod Solferino we Włoszech w 1859 roku setki rannych, leżących bez pomocy, ruszył ich opatrywać i podawać wodę. Namówił do pomocy miejscowe kobiety, aby pomogły żołnierzom obydwu stron. Powstało wtedy hasło Tutti fratelli („Wszyscy jesteśmy braćmi”). Na fali tych przeżyć zaproponował stworzenie organizacji pomagającej w czasie wojen i klęsk. Tak narodził się w Genewie Czerwony Krzyż. Odwrócone barwy Szwajcarii są do dziś symbolem wojskowych ambulansów, sanitariuszy, szpitali, pomocy humanitarnej i żadna ze stron konfliktu nie ma prawa ich atakować.