Jest wyjście

Wj 12, 37-42

I oto tego samego dnia, po upływie czterystu trzydziestu lat, wyszły wszystkie zastępy Pana z ziemi egipskiej. (Wj 12, 41)

Pewnie każdy ma własny duchowy Egipt, miejsce – powtarzając za św. Hieronimem – światowego zgiełku, goryczy. Miejsce długiego, trudnego trwania… tygodniami, miesiącami, latami. Być może każdy ma też własny pomysł na wyjście z tego typu spirali goryczy i niewoli. 

Wędrówka musi mieć konkretny cel. Inaczej byłaby kręceniem się w kółko (i nakręcaniem się ), włóczęgą wokół codziennych zgryzot. Cenną wskazówkę ukrył w jednej z konferencji kard. Joseph Ratzinger. Przyszły papież mówił o tym, że Izrael wychodzi z Egiptu nie po to, by być narodem, jak wszystkie inne. Ale po to, by służyć Bogu. „Celem exodusu jest góra Boża, jeszcze nieznana, oznaczająca służbę Bogu” – zwraca uwagę kard. Ratzinger. Każdy ma swój duchowy Egipt. Jest wyjście. Cel zaś precyzyjnie nakreślił Jezus: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem”.