Św. Augustyn a współczesny coaching. Jakie są punkty zbieżne, a jakie różnice?

„10 kluczy św. Augustyna” to wakacyjny cykl rozmów z augustianinem o. Beniaminem Kuczałą oraz augustianką s. Dorotą Kowalewską. Kolejne tematy przybliżają spuściznę św. Augustyna oraz duchowość papieża Leona XIV [zobacz wszystkie odcinki].

Jarosław Dudała: W duchowości augustiańskiej funkcjonuje formuła: „Powróć do siebie – przekrocz siebie”. To brzmi jak hasło jakiegoś nowomodnego coacha czy psychoanalityka...

O. Beniamin Kuczała OSA: (śmiech) Rzeczywiście!
Dzisiaj mamy do czynienia z hurraoptymistyczną promocją samego siebie: „Odkryj, kim jesteś! Bądź sobą!”. Ale co, jeśli się okaże, że wewnątrz wcale nie jestem takim fajnym człowiekiem?

No właśnie, co wtedy?

Pewien portal handlowy miał kiedyś taką reklamę: „Bądź sobą. Chyba że jesteś chamem. Wtedy bądź kimś innym”. (śmiech) Propozycja powrotu do własnego wnętrza, jaką przedstawia św. Augustyn, jest atrakcyjna, ale też wymagająca i daleka od bezkrytycznego subiektywizmu. Gdy Augustyn odkrył prawdę w Jezusie Chrystusie, napisał w „Wyznaniach”: „Ludzie wędrują, aby podziwiać szczyty gór, spiętrzone fale morza, szeroko rozlane rzeki, ocean otaczający ziemię, obroty gwiazd. A siebie samych omijają, siebie nie podziwiają”.

Skąd ten zachwyt?

Z odkrycia, że w ludzkim wnętrzu są ogromne pragnienia: pragnienie piękna (czyli harmonii), pragnienie prawdy (odkrycia filarów, na którym można budować własne życie) i pragnienie dobra, czyli wartości, które dają człowiekowi szczęście. Był przeświadczony, że jeżeli odkryjemy to, kim jesteśmy, to z automatu musimy też odkryć naszego twórcę. A naszym twórcą jest Bóg, który jest dobry.

Poznać siebie, odkryć Boga – to łatwo powiedzieć. Ale jak to zrobić?

Augustyn wytyczył kilkustopniową drogę poznawania siebie samego i Boga. Na początku trzeba oczyścić oczy.

Jak?