Czas Ducha. Tworzy rzeczy nowe i odnawia stare

Podział na „charyzmatyków” i „tradycjonalistów” jest fałszywy. Każdy ochrzczony ma Ducha Świętego, dlatego wszyscy chrześcijanie są charyzmatykami – zarówno katolicy, jak i przedstawiciele innych wyznań, zarówno osoby przywiązane do tradycyjnych form wyrażania wiary, jak i te, którym bliskie są inne sposoby zwracania się do Boga. A są też osoby, w których Duch Święty prowadzi obu drogami naraz. 

Stare z nowym

– Wydaje mi się, że 2 tysiące lat, jakie upłynęły do narodzenia Chrystusa, można określić jako czas Boga Ojca, relacji z Nim, poznawania Go. Kolejne 2 tysiące lat to relacja z Jezusem. A teraz zaczął się czas Ducha Świętego – uważa Iwona Zielonka, doktor teologii z zakresu biblistyki, dyrektor Wydziału ds. Nowej Ewangelizacji Kurii Diecezjalnej Płockiej. Zaświadcza, że jej osobiste dojrzewanie w wierze zaczęło się właśnie od relacji z Duchem Świętym. – To On doprowadził mnie do relacji z Jezusem, a potem z Bogiem Ojcem. Ja się czuję jak Jego córeczka i mam przekonanie, że dzisiaj Duch Święty chce każdego wprowadzić w doświadczenie Boga, żeby miał z Nim osobistą i bardzo intymną relację – podkreśla. Sama w swojej działalności ewangelizacyjnej posługuje charyzmatami. – Ja mam wyposażenie od chrztu świętego i to są jego owoce, naturalne i nadnaturalne. Bez nich trudno byłoby mi ewangelizować, bo wychodzę do ludzi, których nie znam, ale Duch Święty daje mi poznanie, dzięki któremu widzę, co jest potrzebne i w jakim kierunku iść – stwierdza. Pierwszym charyzmatem, jaki otrzymała, było rozeznawanie duchów. – W Centrum Psychologiczno-Pastoralnym w Płocku pełniłam funkcję kogoś w rodzaju terapeuty chrześcijańskiego. Pomagałam ludziom rozeznać, jaka jest przyczyna problemów fizycznych, psychicznych i duchowych, czy ktoś ma trafić do egzorcysty, czy do psychologa. Ludzie przychodzili z wszelakimi problemami, w tym psychicznymi, nieraz po wielu terapiach. Czasami okazywało się, że przyczyna ich problemów była duchowa – wspomina.