Trudna sztuka dialogu

Dz 17, 15. 22 – 18, 1

Niektórzy jednak przyłączyli się do niego i uwierzyli (Dz 17, 34)

Można uczyć się od Pawła sztuki dialogu i szacunku dla innego myślenia. Jego mowa na Areopagu powinna być dla naszego spolaryzowanego świata i podzielonego Kościoła wzorem przerzucania mostów, otwartości i szukania tego, co łączy. Do prawdy dochodzi się przez respektowanie cudzych przekonań, a prawdziwa mądrość nie boi się poszukiwań, które uwzględniają inne punkty widzenia i doświadczenia.

Oczywiste jest, że nie każdy jest gotowy przyjąć świadectwo o Jezusie. Ktoś wykpi, ktoś inny nie zrozumie, a kolejnej osoby to w ogóle nie zainteresuje. Ale czy to znaczy, że ponieśliśmy klęskę? Niektórzy, zafascynowani wielkimi liczbami, tłumnymi ewangelizacjami, zapominają o tym, że Boża miara sukcesu jest zupełnie inna. Zresztą, nie wiemy wszystkiego. Może ten, kto nas wyśmiał, przypomni sobie kiedyś, o czym mu opowiadaliśmy i zatęskni? Może ci, dla których życie duchowe nie ma znaczenia, nagle odczują niewytłumaczalne pragnienie głębi w swoim życiu? To już nie nasza sprawa. To sprawa między Bogiem a człowiekiem. My możemy go tylko zaprosić do wspólnej drogi.