Można. Czy robią to dziś kraje, które dokonywały na Czarnym Lądzie ludobójstwa i prowadziły tam rabunkową gospodarkę? Nie, zajmuje się tym nasze Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Czy polskie, prywatne eksploracje podejmowane w XIX wieku przyczyniały się do utrwalania kolonializmu? Wręcz przeciwnie. Ale innego zdania jest Magdalena Wróblewska, obecna dyrektor Muzeum Etnograficznego w Warszawie, która proponuje nam „autokrytyczne spojrzenie na historię polskiej etnografii i muzealnictwa w kontekście kolonialnych schematów myślowych”. Innymi słowy: kuratorzy niedawno otwartej tam wystawy „Wybielanie” chcą udowodnić, że już sam sposób pokazywania Afryki, prezentowania przywiezionych stamtąd eksponatów jest czymś w rodzaju współuczestnictwa w zbrodniach kolonializmu. Brzmi absurdalnie? Tak. Ale ujawnianie „niewidocznych struktur supremacji i uprzywilejowanie rasy białej” to przecież kwintesencja nowoczesności. Dziś walka ze stereotypami kulturowymi toczy się na wszystkich frontach – w socjologii, w psychologii, także w etnografii. Chodzi o to, by historię ludzkości, literaturę, sztukę prezentować wyłącznie według kryteriów politycznej poprawności.