Płonące Serce: narodziny święta

Pod koniec maja 1720 roku u wybrzeży Marsylii zacumował statek, który wiózł z Lewantu ładunek bawełny i inne cenne materiały. Kapitan poinformował władze sanitarne miasta, że część jego załogi zmarła z powodu zatrucia pokarmowego. Skłamał – przyczyną śmierci marynarzy była dżuma. Urzędnicy zawiedli, nie zarządzając kwarantanny dla załogi podejrzanej jednostki. W konsekwencji tego błędu w mieście rozszalała się zaraza. Kataklizm spowodował śmierć około 40 tysięcy ludzi, czyli blisko połowy mieszkańców Marsylii, w tym 250 księży, niosących umierającym pomoc duchową. Szpitale nie mieściły chorych, a uznani za umierających leżeli w bramach i na ulicach, porzuceni przez wszystkich. Dochodziło do tego, że przerażeni rodzice wyrzucali na ulicę nawet własne zarażone dzieci, żeby tam zmarły.