Po zamachu. Dlaczego Słowacja jest tak głęboko podzielona w kwestiach politycznych

Fico został postrzelony 15 maja po wyjazdowym posiedzeniu słowackiego rządu w miejscowości Handlová w środkowej Słowacji. Strzały padły, gdy podszedł do grupy ludzi, aby się z nimi przywitać. Wśród nich był zamachowiec, który wyciągnął pistolet i kilkakrotnie wystrzelił do premiera Słowacji. Trafił go m.in. w brzuch i klatkę piersiową. Został natychmiast zatrzymany i przebywa obecnie w areszcie, gdzie postawiono mu zarzut usiłowania zabójstwa z premedytacją. Fico przeszedł dwie skomplikowane operacje w szpitalu w Bańskiej Bystrzycy. Jego stan jest ciężki, ale stabilny.

Uparty i wytrwały

Zapytałem prof. UKSW Piotra Bajdę, eksperta w kwestiach Europy Środkowej, o fenomen kariery politycznej Ficy. Jego zdaniem od momentu, kiedy w 1999 r. powołał partię Smer, jest jedynym spośród słowackich polityków, który potrafi dobrze odczytywać nastroje społeczne i w zależności od tego modyfikować swój program polityczny. – Zaczynał – przypomina prof. Bajda – jako lider partii nieodwołującej się do żadnej ideologii, kiedy ludzie byli zmęczeni reformami centroprawicowego rządu Mikuláša Dzurindy. Wtedy programowo odrzucał jakąkolwiek ideologię i odwołał się do bieżących potrzeb Słowaków. Natomiast kiedy zauważył, że lewa strona sceny politycznej jest w rozsypce, przejął agendę socjaldemokratyczną, kreując się na obrońcę ludu. Nie była to jednak agenda progresywna, jaką realizuje obecnie lewica w Unii, ale tradycyjna socjalna, odwołująca się do korzeni socjaldemokracji, stawiająca na wsparcie dla grup najsłabszych socjalnie oraz poszkodowanych w wyniku transformacji. Okazało się to w warunkach słowackich strzałem w dziesiątkę – ocenia prof. Bajda.