Poważny śmiech Aleksandra Fredry. „Gorzkie zadanie komedianta: nieraz łzy połyka, a rozśmieszać musi”

Aleksander Fredro jest jednym z klasyków polskiej literatury. Jego pomnik, pierwotnie ustawiony we Lwowie, został przeniesiony do Wrocławia.
Jacek Halicki /wikimedia

Do śmiechu Aleksander Fredro podchodził bardzo poważnie. Nie traktował go jako celu samego w sobie, ale jako pretekst, by powiedzieć coś ważnego o świecie.

Cytatami z jego „Zemsty” do dziś posługujemy się w codziennym życiu. „Jeśli nie chcesz mojej zguby, krokodyla daj mi luby”, „Niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba!”, „Ta zniewaga krwi wymaga” czy słynne „Mocium panie” – to tylko najczęściej powtarzane fragmenty popularnej komedii. Warto jednak pamiętać, że urodzony 230 lat temu Aleksander Fredro, najwybitniejszy polski komediopisarz, jest autorem 39 utworów scenicznych, ponad 300 wierszy, posiada też wcale nie mały dorobek prozatorski. Do dziś bawią nas także jego wiersze pisane dla dzieci. Takie utwory jak „Paweł i Gaweł”, „Małpa w kąpieli” czy „Osiołkowi w żłoby dano” mimo archaicznego już nieco języka są nieustannie przedrukowywane w książeczkach dla najmłodszych. W czym zatem tkwi tajemnica ponadczasowego humoru zawartego w dziełach Fredry?

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.

« ‹ 1 › »

oceń artykuł

Szymon Babuchowski

Kierownik działu „Kultura”

Doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa. Przez cztery lata pracował jako nauczyciel języka polskiego, w „Gościu” jest od 2004 roku. Poeta, autor pięciu tomów wierszy. Dwa ostatnie były nominowane do Orfeusza – Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego, a „Jak daleko” został dodatkowo uhonorowany Orfeuszem Czytelników. Laureat Nagrody Fundacji im. ks. Janusza St. Pasierba, stypendysta Fundacji Grazella im. Anny Siemieńskiej. Tłumaczony na język hiszpański, francuski, serbski, chorwacki, czarnogórski, czeski i słoweński. W latach 2008-2016 prowadził dział poetycki w magazynie „44/ Czterdzieści i Cztery”. Wraz z zespołem Dobre Ludzie nagrał płyty: Łagodne przejście (2015) i Dalej (2019). Jest też pomysłodawcą i współautorem zbioru reportaży z Ameryki Południowej „Kościół na końcu świata” oraz autorem wywiadu rzeki z Natalią Niemen „Niebo będzie później”. Jego wiersze i teksty śpiewają m.in. Natalia Niemen i Stanisław Soyka.

Kontakt:
szymon.babuchowski@gosc.pl
Więcej artykułów Szymona Babuchowskiego