Duchowy dom i kamienie

1. W naszym tłumaczeniu mamy „duchową świątynię”, ale dosłownie mowa jest o „duchowym domu”. Kościół ma coś z domu, rozumianego nie tyle jako budowla, ile jako rodzina, wspólnota pokoleń. Rodzina istnieje nie tylko przez jedno pokolenie, ale trwa z pokolenia na pokolenie. Następuje w niej przekaz życia oraz rodzinnych wartości, ciągłość świadomości tego, kim jesteśmy. W Kościele przekaz życia dokonuje się nie przez biologiczne narodziny, ale narodziny z Ducha Świętego. W chwili chrztu rodzi się w nas Jezus, który w nas ma rosnąć. Jesteśmy Jego krewnymi i stąd krewnymi między sobą. Kamień wolno stojący nie tworzy niczego, jest tylko kamieniem. Ale kamienie ułożone razem na tym samym fundamencie, czyli kamieniu węgielnym, tworzą całość, stanowią budowlę domu. Wiara nigdy nie jest przedsięwzięciem indywidualistycznym. Wyznanie „wierzę” prowadzi do „wierzymy”. I odwrotnie.