Życie pustelników i życie takie, jakie jest najczęściej naszym doświadczeniem, zdają się leżeć na przeciwnych biegunach. Od 1985 r. dzieli nas cała epoka, zważywszy na skalę zmian, które w tym czasie się dokonały. A jednak Catherine de Hueck Doherty, zmarła w 1985 r. pustelnica, zdaje się rozumieć potrzeby właśnie nasze, jak najbardziej dzisiaj.

Tak jak napisała: życie w odosobnieniu, z krzyżem i ikoną na ścianie, z Biblią, wśród prostych sprzętów jest powołaniem zaledwie niektórych. Ale kontemplacja, zbliżanie się do Trójcy, Spotykanie Boga w ciszy, samotności i modlitwie – są dla nas wszystkich.

Każdy z nas w jakiś sposób tęskni za świętością, pragnie wewnętrznej wolności i pokoju serca. Tytułowa Pustynia dla nielicznych jest konkretnym miejscem dla wszystkich – to możliwy do urzeczywistnienia stan umysłu i serca. Książka jest zachętą, by wśród „małych samotności” dokonać wielkiego odkrycia.