Twórczość Jarosława Iwaszkiewicza ze względu na biografię pisarza jest dziś niesłusznie zapomniana. Dlatego warto zwrócić uwagę na wznowienie jego Podróży do Polski. Choć autor „Sławy i chwały” skończył je w 1977 roku, dziennik czyta się jednym tchem i na nowo razem z pisarzem odkrywa uroki naszego kraju.

Dla Iwaszkiewicza kraj to nie tylko krajobrazy, architektura, ale przede wszystkim spotkani w nich ludzie, zwłaszcza ci piszący i w ogóle tworzący kulturę. Iwaszkiewicz pierwszą podróż do Polski z rodzinnej Ukrainy odbył jako ośmiolatek podczas przesiedlenia w 1902 roku. Odtąd ta ziemia stała się dla niego wyjątkowa.

„Do dziś dnia na słowa Bzura czy Pilica, Iłża czy Ogrodzieniec odczuwam w sercu lekkie piknięcie, którego nie odczuwam nawet przy słowie Paryż czy Oksford” – pisze w swoim dzienniku autor „Tataraku”.