To książka do czytania i oglądania, ale jednak trochę bardziej do czytania – przekonuje Leszek Długosz. I nie chodzi tu wcale o to, że rysunki Janusza Kapusty pełnią w tej starannie wydanej pozycji rolę służebną wobec tekstu. Rzecz w tym, że są one metaforami, które także należy czytać. A wiersze Długosza?

Są Podróżne, ale niekoniecznie mają formę notatek z podróży. Bowiem podróż to dla krakowskiego barda także przygotowanie do śmierci, „Mała próba generalna/ Większej tu nieobecności”. To poezja metafizyczna, podszyta filozofią i norwidowskim sposobem myślenia o języku.

A jednak najlepsze efekty osiągająca tam, gdzie ten język zostaje uproszczony, zbliżony do mówionego, jak w pięknym wierszu „Jakby nas jaki wiózł przewoźnik”.