Komunistyczny James Bond

Nie sądzę, aby tak doświadczony dziennikarz, jakim jest bez wątpienia Rymanowski, brał te wyjaśnienia za dobrą monetę. Daje temu zresztą wyraz w swoich wypowiedziach i w serialu, i w wywiadach dla mediów na temat kulisów powstawania „Szpiega”. Cóż może jednak zrobić poza zderzeniem ich z wypowiedziami specjalistów, którzy śmieją się z takiej wersji dla naiwnych, lansowanej z zawodową sugestywnością przez Zacharskiego?

Kto chociaż trochę zna dzieje Europy w XX wieku, ten pokiwa głową z politowaniem nad słowami superszpiega. Wielu młodych telewidzów odbiera jednak serial TVN bez historycznego kontekstu. Dla nich liczy się wyłącznie sensacyjnie przedstawiona technika pracy Zacharskiego, który budzi podziw jako najwyższej klasy zawodowiec, znakomicie umiejący wyprowadzić w pole swoich przeciwników.

Kreowanie anty-Kuklińskiego
Zacharski był asem wywiadu. Tego nikt nie neguje. Ale gra tajnych służb ma zawsze konkretne tło. Tak jak pułkownik Ryszard Kukliński walczył w podobny sposób w słusznej sprawie, stając po stronie dobra, tak generał Zacharski wybrał lojalność wobec imperium zła. I o tym również trzeba pamiętać, oglądając „Szpiega”.

A swoją drogą, to bardzo ciekawe, że o Kuklińskim żadna telewizja nie nakręciła jeszcze filmu ani serialu, a godzinny reportaż z jego wizyty w Polsce w 1998 roku, w którym udzielił obszernego wywiadu na temat motywacji swojej współpracy z Amerykanami, został postawiony na półce w archiwum TVP tuż po nakręceniu i zmontowaniu. Ze służącego obcej racji stanu Zacharskiego robi się zaś wielkiego bohatera, swoistego anty-Kuklińskiego. Może właśnie o to chodzi, aby zatrzeć całkiem przecież wyraźne moralne granice między ich postawami ideowymi?

Dokument emitowany jest we wtorek o godz. 23.30 i w czwartek o 21.30