Powrót do strony
  • nasze media
  • Kontakt
SUBSKRYBUJ zaloguj się
PROFIL UŻYTKOWNIKA
Wygląda na to, że nie jesteś jeszcze zalogowany.
zaloguj się
lub
zarejestruj się
Informacje o kościele, diecezjach, opinie publicystyka katolickich dziennikarzy.
  • Nowy numer
  • Kościół
  • Polska
  • Świat
  • Kultura
  • Nauka
  • Opinie
  • Diecezje
    • Bielsko-Żywiecka
    • Gdańska
    • Gliwicka
    • Elbląska
    • Katowicka
    • Koszalińsko-Kołobrzeska
    • Krakowska
    • Legnicka
    • Lubelska
    • Łowicka
    • Opolska
    • Płocka
    • Radomska
    • Sandomierska
    • Świdnicka
    • Tarnowska
    • Warmińska
    • Warszawska
    • Wrocławska
    • Zielonogórsko-Gorzowska
  • Więcej
    • Biblia
    • Liturgia
    • Serwisy specjalne
    • Felietony
    • Retro Gość
    • Smaki życia
    • Podcasty
    • Wideo
    • Z bliska
    • Quizy
    • Patronaty
    • Foto Gość
    • Archiwum GN
    • Historia Kościoła
    • Gość Extra
    • Prenumerata

Najnowsze Wydania

  • GN 30/2025
    GN 30/2025 Dokument:(9350861,Zepsuty kompas)
  • GN 29/2025
    GN 29/2025 Dokument:(9344585,Wielkie dzieło tysiąclecia)
  • GN 28/2025
    GN 28/2025 Dokument:(9337843,Egocentryzm i poświęcenie)
  • Historia Kościoła (10) 04/2025
    Historia Kościoła (10) 04/2025 Dokument:(9291754,Bóg historii nieoczywistych. Edytorial nowego wydania „Historii Kościoła”)
  • Gość Extra 2/2025 (12)
    Gość Extra 2/2025 (12) Dokument:(9271942,Oczy Serca)
www.gosc.pl → Największa siła sprawcza

Największa siła sprawcza przejdź do galerii

Nie wyobraźnia już kręciła duchem woli i pragnień moich; w górne jazdy jak swoją sferę rwała, równym ruchem, miłość, co Słońce porusza i gwiazdy.

 

Tak kończy się trzecia, ostatnia część „Boskiej komedii” – „Raj” w tłumaczeniu młodej italianistki i poetki z Poznania, Agnieszki Kuciak. Mogę sobie wyobrazić, jak po napisaniu tych wersów autorka przekładu bierze głęboki oddech, a potem z ulgą (i satysfakcją) mówi do siebie: Finis coronat opus. Nie byłoby w takim westchnieniu nic dziwnego, bo to naprawdę katorżnicza praca. Ale jakże przy tym radosna!

Dwa i pół roku temu witałem entuzjastycznie na naszych łamach pojawienie się części pierwszej, czyli „Piekła”, po cichu licząc na to, że translatorski zapał nie opuści tłumaczki zbyt szybko i może dożyję chwili, gdy ta sama wprawna ręka wprowadzi mnie do „Raju”. Tak się też stało. Mamy, jak sądzę, do czynienia z wydarzeniem kulturalnym co najmniej na miarę Dekady, choć trzeba z żalem przyznać, że efekt pracy tłumacza nigdy nie będzie tak spektakularny, jak w przypadku filmu nagrodzonego Oscarem czy Złotymi Lwami. Warto jednak przypomnieć, że i Agnieszka Kuciak zdobyła już swój cenny laur – „Feniksa 2004”, Nagrodę X Targów Wydawców Katolickich w Warszawie.
Przybliżenie poematu Dantego w żywej, współczesnej polszczyźnie kolejnym pokoleniom czytelników ma swoją ogromną wagę. Przede wszystkim rozbija zakorzeniony dziś mocno stereotyp rzekomego „kostnienia” arcydzieł literatury i sztuki, ich jakoby nieprzydatności dla tu i teraz. Nierzadko przecież, usprawiedliwiając własne lenistwo umysłowe, machamy lekceważąco ręką: „Ta powieść jest martwa”, „Ten obraz ma już wartość historyczną”.

Nie brak i takich, którzy uważają, że Dante jest dziś wyłącznie „ikoną kultury”, a percepcja jego dzieła ogranicza się właściwie do wąskiego grona naukowców, artystów lub wybranej grupy studentów. Gdzie te czasy, kiedy to uczeń gimnazjalny, Adaś, bohater powieści Makuszyńskiego „Szatan z siódmej klasy”, rozszyfrował skomplikowaną zagadkę tylko dlatego, że skróty „Dan. Al. Inf. C.III 10–11” potrafił skojarzyć z pełnym brzmieniem słów: „Dante Alighieri, Inferno (Piekło), Canto (Pieśń) III, wers 10–11”!

A jednak i współcześnie wciąż pojawiają się twórcy, dla których dorobek przeszłości, w tym także poemat Dantego, stanowi niewyczerpane źródło natchnienia. Oto nie dalej jak jesienią ubiegłego roku mieliśmy okazję podziwiać w Polsce największe osiągnięcie ilustratorskie Salvadora Dalego – cykl „Boska komedia”. W latach 1951–52 Dali namalował 102 akwarele do tego utworu, a na początku lat 60., na zamówienie rządu włoskiego, powstały według nich barwne drzeworyty. To tylko jeden z przykładów. Znawcy „Boskiej komedii” zwracają najczęściej uwagę na jej niezwykłą złożoność, na wzajemne przenikanie się rozważań abstrakcyjnych i pierwiastków fantastycznych, kwestii doktrynalnych i fragmentów polemicznych lub parodystycznych, na dyscyplinę formalną i nieokiełznany żywioł mowy. Czy dzieło zbudowane z takich kontrastów może zastygnąć? Nie, ono musi ustawicznie inspirować i prowokować. Także teologów, dla których (jak np. dla ks. prof. Tomasza Węcławskiego) znaczenie słynnej frazy „Wchodząc, porzućcie wszelkie swe nadzieje” w kontekście całego poematu nie brzmi już dziś tak jednoznacznie „potępieńczo” jak w przeszłości. Kto wie, czy gdyby Dante żył w XXI wieku, jego przewodniczką po raju – zamiast Beatrycze – nie byłaby siostra Faustyna?

W ankiecie przeprowadzonej w ostatnim numerze „Frondy” Agnieszka Kuciak pisze m.in.: „Są książki, które dają coś więcej niż przeżycie estetyczne, ofiarowują intensyfikację istnienia do wartości niemal religijnej, często wbrew nawet poglądom religijnym samego autora i »smutnemu« tematowi książki. Może tylko tłumaczenie »Boskiej komedii« Dantego było dla mnie przygodą tak niezwykłą i nie całkiem dla mnie samej zrozumiałą, że skłonna byłabym ją uznać za inspirowaną skądinąd. Mój duch nie zaznałby spokoju, dopóki bym tego nie zrobiła!”.

Czytając powyższą wypowiedź, jesteśmy w stanie uwierzyć, że pracą tłumacza kieruje ta sama Siła sprawcza, „co Słońce porusza i gwiazdy”.


Dante Alighieri: RAJ. Przełożyła Agnieszka Kuciak, Biblioteka TELGTE, Klub Książki Katolickiej, Poznań 2004, s. 212; dystrybucja tel. (061) 582 38 44; e-mail: bibliotekatelgte@tlen.pl

Dziękujemy, że z nami jesteś

To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.

Czytasz fragment artykułu

Subskrybuj i czytaj całość

30 dni

już od 19,90 zł

Poznaj pełną ofertę SUBSKRYPCJI

Masz subskrypcję? zaloguj się
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
« ‹ 1 › »
Największa siła sprawcza

WIARA.PL DODANE 25.06.2012 AKTUALIZACJA 25.06.2012

Największa siła sprawcza

​Nie wyobraźnia już kręciła duchem woli i pragnień moich; w górne jazdy jak swoją sferę rwała, równym ruchem, miłość, co Słońce porusza i gwiazdy.  
oceń artykuł Pobieranie..

Andrzej Babuchowski

|

22.02.2005 23:06 GN 08/2005

publikacja 22.02.2005 23:06

FB Twitter
drukuj wyślij zachowaj

Andrzej Babuchowski

Polecane w subskrypcji

  • Prezydencki ekspert o planowanej reformie edukacji: „Pancerz wiedzy, wiary i cnoty zastępuje cienka błona empatii i dobrostanu”
    • Rozmowa
    • Szymon Babuchowski
    Prezydencki ekspert o planowanej reformie edukacji: „Pancerz wiedzy, wiary i cnoty zastępuje cienka błona empatii i dobrostanu”
  • Jan Sebastian Bach – harmonia strumienia, doskonałość gotyckiej katedry. Co można usłyszeć w religijnych dziełach kompozytora?
    • Kultura
    • Szymon Babuchowski
    Jan Sebastian Bach – harmonia strumienia, doskonałość gotyckiej katedry. Co można usłyszeć w religijnych dziełach kompozytora?
  • Sprzedaż i wynajem na platformach internetowych. Kiedy trzeba zapłacić podatek?
    • Finanse
    • Karol Białkowski
    Sprzedaż i wynajem na platformach internetowych. Kiedy trzeba zapłacić podatek?
  • Przypadek Ryszarda S.
    • Polska
    • Andrzej Grajewski
    Przypadek Ryszarda S.

E-sklep

  • Nowości
  • Książki
  • Pozostałe
  • Historia Kościoła nr 04/2025
    Historia Kościoła nr 04/2025
  • Gość Extra nr 02/2025
    Gość Extra nr 02/2025 Serce Najświętsze
  • Historia Kościoła #9
    Historia Kościoła #9 Joanna d’Arc. Święta na stosie
  • Szczeliny. Bóg w popękanej psychice
    Szczeliny. Bóg w popękanej psychice
  • Bóg nie jest korkiem do wanny. Dzieciogadki wujka Kamila
    Bóg nie jest korkiem do wanny. Dzieciogadki wujka Kamila
  • O Katarzynie i Cudownym Medaliku
    O Katarzynie i Cudownym Medaliku
  • Kubek ceramiczny – Dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą
    Kubek ceramiczny – Dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą
  • Kropielnica ceramiczna - kłos granatowy
    Kropielnica ceramiczna - kłos granatowy
  • Krzyż ceramiczny - kłos granatowy
    Krzyż ceramiczny - kłos granatowy
  • IGM
  • Gość Niedzielny
  • Mały Gość
  • Historia Kościoła
  • Gość Extra
  • Wiara
  • Foto Gość
  • Fundacja Gość Niedzieleny
  • O nas
    • O wydawcy
    • Zespół redakcyjny
    • Sklep
    • Biuro reklamy
    • Prenumerata
    • Fundacja Gościa Niedzielnego
  • DOKUMENTY
    • Regulamin
    • Polityka prywatności
  • KONTAKT
    • Napisz do nas
    • Znajdź nas
      • Newsletter
        • Zapisz się już dziś!
  • ZNAJDŹ NAS
WERSJA MOBILNA

Copyright © Instytut Gość Media.
Wszelkie prawa zastrzeżone. Zgłoś błąd

 
X
X
X