III Niedziela Adwentu

PIERWSZE CZYTANIE
Sam Bóg przyjdzie, aby nas zbawić
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Niech się rozweseli pustynia i spieczona ziemia, niech się raduje step i niech rozkwitnie! Niech wyda kwiaty jak lilie polne, niech się rozraduje także, skacząc i wykrzykując z uciechy. Chwałą Libanu ją obdarzono, ozdobą Karmelu i Saronu. Oni zobaczą chwałę Pana, wspaniałość naszego Boga. Pokrzepcie ręce osłabłe, wzmocnijcie kolana omdlałe! Powiedzcie małodusznym: „Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg, oto pomsta; przychodzi Boża odpłata; On sam przychodzi, aby was zbawić”. Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło krzyknie. I odkupieni przez Pana powrócą. Przybędą na Syjon z radosnym śpiewem, ze szczęściem wiecznym na twarzach. Osiągną radość i szczęście, ustąpi smutek i wzdychanie.
Iz 35, l–6a. 10

PSALM RESPONSORYJNY
Refren: Przybądź, o Panie, aby nas wybawić albo: Alleluja.

Bóg dochowuje wierności na wieki,*
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych,*
wypuszcza na wolność więźniów.
Refren.
Pan przywraca wzrok ociemniałym,*
Pan dźwiga poniżonych.
Pan kocha sprawiedliwych,*
Pan strzeże przybyszów.
Refren.
Ochrania sierotę i wdowę,*
lecz występnych kieruje na bezdroża.
Pan króluje na wieki, *
Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.
Refren.
Ps 146 (145) 7, 8–9a, 9bc–10 (R.: por. Iz 35, 4)

DRUGIE CZYTANIE
Przyjście Pana jest już bliskie
Czytanie z Listu świętego Jakuba Apostoła
Trwajcie cierpliwie, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik czeka wytrwale na cenny plon ziemi, do­póki nie spadnie deszcz wczesny i późny. Tak i wy bądźcie cierpliwi i umacniajcie serca wasze, bo przyj­ście Pana jest już bliskie. Nie uskarżajcie się, bracia, jeden na drugiego, byś­cie nie popadli pod sąd. Oto sędzia stoi przed drzwia­mi. Za przykład wytrwałości i cierpliwości weźcie, bra­cia, proroków, którzy przemawiali w imię Pańskie.
Jk 5, 7–10

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Duch Pański nade mną,
posłał mnie głosić dobrą nowinę ubogim.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Iz 61, 1

EWANGELIA
W Chrystusie spełniają się proroctwa
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Gdy Jan usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał swoich uczniów z zapytaniem: „Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczeki­wać?”. Jezus im odpowiedział: „Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi”. Gdy oni odchodzili, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: „Coście wyszli oglądać na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze? Ale coście wyszli zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w domach królewskich są ci, którzy miękkie szaty noszą. Po coś­cie więc wyszli? Proroka zobaczyć? Tak, powiadam wam, nawet więcej niż proroka. On jest tym, o któ­rym napisano: Oto Ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby Ci przygotował drogę. Zaprawdę, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w kró­lestwie niebieskim większy jest niż on”.
Mt 11,2–11