Jest wyrazem uniżenia się przed Bogiem, uznania swej małości i niegodności wobec Stwórcy i Zbawcy.
Jest także znakiem adoracji Boga oraz kierowania do Niego szczególnie usilnej prośby. Wierni klęczą: podczas tzw. epiklezy i Przeistoczenia (klękają, kiedy kapłan wyciąga obie ręce nad darami, a wstają przed aklamacją po Przeistoczeniu); na słowa: „Oto Baranek Boży” i „Panie, nie jestem godzien”.
Mogą klęczeć: w czasie przyjmowania Komunii świętej, jeżeli taka forma została przyjęta we wspólnocie; po śpiewie „Święty” do doksologii: „Przez Chrystusa, z Chrystusem...”, jeśli taki zwyczaj istnieje we wspólnocie.
Dostępna jest część treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.