Nowy Numer 16/2024 Archiwum

Jak tam nasi?

W Belgii Kopernika mają za Greka, we Francji powstanie w getcie mylone jest z powstaniem warszawskim, najbardziej przychylna dla Polaków jest Szwecja, a najtrudniej żyje się „naszym” w krajach byłego ZSRR. Mówi o tym „Raport o Polonii i Polakach za granicą 2009”.

Nie spotkać Polaka w jakimś miejscu na ziemi, to jak trafić na ciekawy moment posiedzenia sejmowej komisji śledczej. Truizmem stało się już zdanie, że na każdym kontynencie, niemal w każdym kraju w różnym stopniu obecni są nasi rodacy – bądź to na skutek starych emigracji, bądź też całkiem świeżych wyjazdów w poszukiwaniu „lepszego świata”. W sumie – według szacunkowych danych – ok. 17 milionów osób. Jedni mają od pokoleń zapuszczone korzenie w nowej ojczyźnie, inni znajdują się ciągle na etapie poszukiwania swojego miejsca w obcej rzeczywistości, nierzadko też tkwią w stanie pewnego zawieszenia, życia „pomiędzy”. Jedni zachowują polską kulturę i język, drudzy woleliby całkowicie zasymilować się ze społeczeństwem przyjmującym, odcinając się zupełnie od korzeni. Najwięcej Polaków – ok. 10 milionów – żyje w USA. Liczne skupiska Polonii znajdują się również w Kanadzie, Australii, Brazylii, Niemczech i we Francji.

Tuż przed końcem minionego roku polskie MSZ opublikowało raport o sytuacji Polonii i Polaków żyjących za granicą. Po raz pierwszy dokonano tak kompleksowego opracowania problemów związanych z życiem naszych rodaków na obczyźnie. Z konieczności autorzy musieli dokonać wyboru krajów, które zostały wzięte pod lupę: wybrano 30 państw, w których Polacy albo stanowią znaczną i liczącą się mniejszość narodową, albo też ich rola dla Polski jest strategiczna. My z konieczności przedstawiamy tylko wycinek z tego raportu. Wybór czterech krajów – Australii, Szwecji, Kazachstanu i Belgii – jest, oczywiście, arbitralny. Australia – jako kraj pozaeuropejski, a mniej znany niż np. USA. Szwecja – jako przykład kraju najbardziej przychylnego dla Polonii. Kazachstan – jako zaprzeczenie poprzedniego. I Belgia – ze względu na interesującą analizę mentalności emigranta.

Kangur polski
150 lat ma tradycja emigracji Polaków do Australii. Polish Hill River, pierwsza osada przybyszów z Polski, dziś jest kultowym miejscem Polonii, funkcjonującym jako muzeum. W sumie w krainie kangurów żyje ok. 165 tys. Polaków. Aż 57 proc. spośród 23 400 osób urodzonych w Polsce jest zatrudnionych jako pracownicy wykwalifikowani (to odsetek powyżej średniej australijskiej). Status prawny Polonii jest uregulowany, a obywatelstwo australijskie posiada 95 proc. emigrantów polskiego pochodzenia. Jednocześnie liczebność Polaków i ich pozycja nie mają realnego odzwierciedlenia w tamtejszym życiu politycznym, bo też niewielu z nich chce się angażować w politykę, przez co rzadko są reprezentowani nawet we władzach lokalnych.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

Jacek Dziedzina

Zastępca redaktora naczelnego

W „Gościu" od 2006 r. Studia z socjologii ukończył w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Pracował m.in. w Instytucie Kultury Polskiej przy Ambasadzie RP w Londynie. Laureat nagrody Grand Press 2011 w kategorii Publicystyka. Autor reportaży zagranicznych, m.in. z Wietnamu, Libanu, Syrii, Izraela, Kosowa, USA, Cypru, Turcji, Irlandii, Mołdawii, Białorusi i innych. Publikował w „Do Rzeczy", „Rzeczpospolitej" („Plus Minus") i portalu Onet.pl. Autor książek, m.in. „Mocowałem się z Bogiem” (wywiad rzeka z ks. Henrykiem Bolczykiem) i „Psycholog w konfesjonale” (wywiad rzeka z ks. Markiem Dziewieckim). Prowadzi również własną działalność wydawniczą. Interesuje się historią najnowszą, stosunkami międzynarodowymi, teologią, literaturą faktu, filmem i muzyką liturgiczną. Obszary specjalizacji: analizy dotyczące Bliskiego Wschodu, Bałkanów, Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych, a także wywiady i publicystyka poświęcone życiu Kościoła na świecie i nowej ewangelizacji.

Kontakt:
jacek.dziedzina@gosc.pl
Więcej artykułów Jacka Dziedziny