Urodził się w 1920 r. w Płoskiem koło Zamościa, w rodzinie rolniczej. W 1949 r. przyjął święcenia kapłańskie. W 1956 r. obronił doktorat na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a później w lubelskim seminarium wykładał metafizykę i teologię pastoralną.

W kwietniu 1961 r. został mianowany biskupem pomocniczym lubelskim. Siedem lat później, po śmierci bp. Ignacego Świrskiego, został mianowany ordynariuszem siedleckim. Ingres do katedry w Siedlcach odbył 17 listopada 1968 r.

Zasłużył się w diecezji szczególnie w budownictwie sakralnym, z jego inicjatywy powstało nowe seminarium duchowne. Przewodniczył Komisji Episkopatu Polski do spraw Trzeźwości, był opiekunem Krajowego Duszpasterstwa Osób Niewidomych i członkiem Komisji Charytatywnej Episkopatu