Pamiętam, jak na warsztatach pisania ikon prowadzący zżymał się, słysząc określenia „prawosławne ikony”. Tłumaczył, że ikona jest dziedzictwem chrześcijaństwa sprzed podziału, Kościoła niepodzielonego, nierozdartego przez doświadczenia historyczne. Dziś hasło: „Cyryl Jerozolimski, święty Kościoła katolickiego, ormiańskiego, koptyjskiego, prawosławnego i anglikańskiego” jest jak miód na serce.