Quiz kolędowy - odpowiedzi

Panna nam powiła Boskie Dzieciątko,
pokłonem uczciła to Niemowlątko.

Wesołą nowinę

O Jezu, nasze kochanie,
czemu nad niebios mieszkanie
przekładasz nędzę, ubóstwo
i wyniszczasz swoje Bóstwo?
Przekładasz nędzę, ubóstwo
i wyniszczasz swoje Bóstwo?

Pójdźmy wszyscy do stajenki

Czyżeś nie mógł sobie,
W największej ozdobie,
Obrać pałacu drogiego,
Nie w tym leżeć żłobie?
Obrać pałacu drogiego,
Nie w tym leżeć żłobie?

Ach, ubogi żłobie

Tak, jak każą nam kapłani,
Damy dar troisty:
Modły, pracę niosąc w dani,
I żar serca czysty.
To kadzidło, mirrę, złoto
Niesiem, Jezu szczerze,
Co dajemy Ci z ochotą,
Od nas przyjm w ofierze.

Mędrcy świata

Dziś Mu pokłon dają,
w ciele oglądają.
Każdy się dziwuje,
że Bóg nas miłuje.

A wczora z wieczora

O Boże niepojęty,
kto pojmie miłość Twą?
Na sianie wśród bydlęty,
masz tron i służbę swą.

Do szopy hej pasterze

Przecz w żłóbeczku, nie w łóżeczku,
Na siankuś położony,
Przecz z bydlęty, nie z panięty
W stajni jesteś złożony?
"By człek sianu przyrównany,
Grzesznik bydlęciem nazwany
Przeze Mnie był zbawiony".

W żłobie leży

O dziwne narodzenie,
nigdy niewysławione!
Poczęła Panna Syna w czystości,
porodziła w całości
Panieństwa swojego.

Anioł pasterzom mówił

Bądźże pochwalon, bądźże pochwalon
dziś, nasz wieczny Panie.
Któryś złożony, któryś złożony
Na zielonym sianie.

Dzisiaj w Betlejem

Jak prorok powiedział, Panna zrodzi Syna,
Dla ludu całego szczęśliwa nowina.
Nam zaś radość w tej tu chwili,
gdyśmy Pana zobaczyli
w szopie przy Betlejem, w szopie przy Betlejem,
przy Betlejem.

Bracia, patrzcie jeno

Potem i króle widziani,
Cisną się między prostotą,
Niosąc dary Panu w dani:
Mirrę, kadzidło i złoto.
Bóstwo to razem zmieszało,
Z wieśniaczymi ofiarami,

Bóg się rodzi

A gdy pastuszkowie wszystko zrozumieli,
Zaraz do Betlejem śpieszno pobieżeli,
I zupełnie tak zastali, jak Anieli im zeznali.

Gdy się Chrystus rodzi

My z Tobą, tam w niebie, spocząć pragniemy,
Ciebie, tu na ziemi, kochać będziemy.

Lulajże Jezuniu

I oto mnodzy ludzie ubodzy
Radzi oglądać Pana,
Pełni natchnienia, pełni zbawienia,
Upadli na kolana.

Mizerna cicha

Oddajmy za mirrę miłość, że Go serdecznie
Nad wszystko kochamy i kochać będziem wiecznie.

Jezusa narodzonego

Poznali Go Mesyaszem być prawym, narodzonym dzisiaj Panem łaskawym.

Przybieżeli do Betlejem

Niebieskim światłem oświeceni,
Pokornie przed Nim uniżeni,
Bogiem Go być prawdziwym
Z serca afektem żywym
Wyznają, wyznają, wyznają.

Tryumfy Króla Niebieskiego

I my czekamy na Ciebie, Pana.
A skoro przyjdziesz na głos kapłana,
Padniemy na twarz przed Tobą,
Wierząc, żeś jest pod osłoną,
Chleba i wina.

Wśród nocnej ciszy

Odchodzą z Betlejem pełni wesela,
że już Bóg wysłuchał próśb Izraela,
gdy tej nocy to widzieli,
co prorocy widzieć chcieli,
w ciele ludzkim Boga i Zbawiciela.

Z narodzenia Pana