Języki ognia

Pozostali na miejscu, tak jak prosił. Czekali w Wieczerniku na wylanie obietnicy z wysoka. Doczekali się. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też jakby języki ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich spoczął jeden (Dz 2,2-3).