Zdesperowany, rozdarty, ale wierny danemu słowu Abraham podniósł nóż, gdy nagle usłyszał: Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! (Rdz 22,12) Gdy „zauważył baranka uwikłanego rogami w zaroślach, złożył go w ofierze zamiast syna”. To czytelna zapowiedź innej ofiary: Syna, Bożego Baranka, który dobrowolnie położy się na ołtarzu.