Jestem taki kochany

To kolejny krok na drodze życiowych sukcesów gdańszczanina z zespołem Downa. Od kilku tygodni 36-letni Michał Milka jest pracownikiem Referatu Ewidencji Działalności Gospodarczej w gdańskim Urzędzie Miejskim, zatrudnionym na pół etatu. Ale nie ukrytym w urzędniczym pokoju. On jest na pierwszej linii – w sali obsługi klienta.

Podróż przez życie

Kiedy do urzędu wchodzą kolejne osoby, Michał uśmiecha się szeroko i wychodzi im naprzeciw. Jest przejęty swoją pracą – w błękitnej, urzędowej koszuli, z herbem Gdańska na piersi, sam zaczyna rozmowę z kolejną osobą. – Pan chce wyrobić dowód osobisty… To już wybieram dla pana odpowiedni numer – mówi i naciska szybko klawisz na urządzeniu. Z drukarki wysuwa się papierowy kwit. Michał szybko go odrywa i przekazuje interesantowi. – Proszę bardzo. Niech pan teraz usiądzie, poczeka, a kiedy pański numer pojawi się na wyświetlaczu, zaprowadzę pana do odpowiedniego urzędnika, gdzie załatwi pan sprawę – szarmancko się uśmiecha i usadza zaskoczonego klienta na krześle poczekalni.

Droga Michała do urzędu wiodła przez system edukacji dla osób niepełnosprawnych. Najpierw integracyjna podstawówka, a potem zawodówka. – Jestem introligatorem, dobrze oprawiam książki. Potrafię też robić papier czerpany. Ale taka praca mnie nie satysfakcjonowała. Ja robię dużo rzeczy – mówi 36-latek.