Nowy numer 11/2024 Archiwum

Abp Polak: Dzieje każdego seminarium duchownego to kontynuacja pierwszej wspólnoty uczniów Chrystusa

Słowa padły podczas jubileuszu 450-lecia jednej z najstarszych w Polsce i Europie uczelni kształcących przyszłych księży.

Czterysta pięćdziesiąt lat temu, dokładnie 16 sierpnia 1569 roku, dekretem biskupa Stanisława Karnkowskiego, powstało we Włocławku jedno z najstarszych w Polsce seminariów duchownych – przypomniał podczas homilii we włocławskiej bazylice katedralnej metropolita gnieźnieński abp Wojciech Polak zaznaczając, że faktem jego powstania „kierowała przecież ręka Boskiej Opatrzności”.

We Włocławku, pod przewodnictwem abp. Salvatore Pennacchio, nuncjusza apostolskiego w Polsce, z udziałem przedstawicieli polskiego Episkopatu, trwają uroczystości jubileuszu 450-lecia włocławskiego seminarium, jednej z najstarszych w Polsce i Europie uczelni kształcących przyszłych księży.
Prymas Polski, odwołując się do monografii dziejów prymasów Polski autorstwa ks. Jana Korytkowskiego, przybliżył okoliczności objęcia diecezji kujawskiej przez bp. Stanisława Karnkowskiego i jego dla niej zasługi, w tym założenie włocławskiego seminarium duchownego. Kaznodzieja wyraził przy tym potrzebę dziękczynienia Bogu „za wszystkich, którzy w ciągu wieków stanowili i dziś stanowią żywą wspólnotę seminarium duchownego we Włocławku”.

DOŁĄCZ DO AKCJI:
"Jesteście otoczeni" - październikowa modlitwa za kapłanów

„Jesteśmy wdzięczni Bogu za włocławskie seminarium duchowne. Jesteśmy wdzięczni za jego bogate dzieje. Jesteśmy wdzięczni za świadków wiary, których te seminaryjne mury zrodziły, świętych i błogosławionych. Jesteśmy wdzięczni za wszystkich powołanych, którzy również dziś, zwłaszcza w tym jubileuszowym roku, otworzyli ufnie swe serca na głos Bożego wezwania” – kontynuował Prymas Polski.

Abp Polak podkreślił, że dzieje każdego seminarium duchownego „to w swej najgłębszej istocie kontynuacja pierwszej wspólnoty apostołów zgromadzonych wokół Chrystusa, słuchających Jego słów, przygotowujących się do przeżycia Paschy, oczekujących na dar Ducha Świętego, by podjąć powierzoną sobie misję”. Członkowie tej wspólnoty powinni otworzyć swe serca na głos wzywającego Pana i dać Jemu odpowiedź, która zgodnie ze wskazaniami papieża Franciszka oznacza gotowość wyjścia ze swego „ja”, aby „stracić swoje życie dla Niego, idąc drogą daru z samego siebie, obierając sposób życia, na który składa się konkretna miłość, czyli służba i dyspozycyjność”.

« 1 2 »

Zapisane na później

Pobieranie listy