Młodzi ludzie z Wileńszczyzny, z reguły wywodzący się z przedwojennego harcerstwa, po wojnie byli represjonowani przez reżim. Skazani na karę śmierci, wieloletnie więzienie, inwigilowani po 1956 r. Dotknięci anatemą. Tworzyli paczkę przyjaciół, nawiązywali do tradycji harcerskich, niektórzy angażowali się w wojskową konspirację i w partyzantkę.