Fundamentalny nakaz wierności prawdzie, nawet wbrew osobistym sympatiom, wyraża odziedziczone po starożytności i Arystotelesie powiedzenie: Amicus Plato, sed magis amica veritas. Platon jest mi przyjacielem, ale bardziej zobowiązuje mnie przywiązanie do prawdy. To jest także motto postawy krytycznej, historii krytycznej. Uzasadnia mówienie prawdy nawet wtedy, gdy jest bolesna dla tych, których określamy jako własną wspólnotę, wobec których deklarujemy sympatię.