Szopka jak świat

Rozsiadamy się jak w teatrze. Odzywają się dwa gongi i scena rozświetla się. Wirują młyńskie koła, terkocze drewniany mechanizm, kukułka w wieżyczce betlejemskiej stajenki rytmicznie kuka. Przed żłóbkiem klęczą pasterze, drogą nadciągają Trzej Królowie, a wraz z nimi kroczą także słonie i wielbłądy. Miasto pracuje swoim rytmem: szewc robi buty, stolarz piłuje, kucharka uciera masło. Ale na tym tle rozgrywa się najważniejsza historia świata: mały Jezus dorasta, a Jego droga zmienia się w drogę krzyżową, by ostatecznie doprowadzić nas do zmartwychwstania. Wszystko to genialnie pomieścił Josef Probošt w swojej szopce.

oceń artykuł