Istnieje wcale nie wymierający gatunek knuja małostkowego. Małostkowy knuj zamieszkuje lasy, góry, miasta i wsie. Pewnie na każdej szerokości geograficznej. Charakteryzuje się brakiem refleksji, zacietrzewieniem (często głęboko skrywanym), brakiem dystansu do siebie samego i ogólnym brakiem. Brakiem dobrych emocji, sympatii do przeciwnika (potrzebna cecha wbrew pozorom) i zrozumienia drugiego człowieka mimo jego oczywistych wad. I z tych braków właśnie wynika knucie. Knucie i psucie jednocześnie.