Pół wieku po Marcu 1968 r. polski Sejm niemal jednogłośnie przyjął uchwałę, w której „wyraża szacunek dla wszystkich walczących wówczas o wolność i demokrację, potępia komunistycznych organizatorów antysemickich prześladowań oraz dziękuje za solidarność z prześladowanymi”. Posłowie wyrazili też „zdecydowany sprzeciw wobec jakichkolwiek objawów antysemityzmu”. Nie znaczy to jednak, że podczas rocznicowych obchodów zapanował w kraju pokój. Powagi zabrakło w czasie oficjalnych uroczystości. Zakłócono nawet niezwykle ważne dla relacji polsko-żydowskich wystąpienie prezydenta RP na dziedzińcu Uniwersytetu Warszawskiego.