Coraz mniej teatru w teatrze, na szczęście powrócił on do telewizji. Na dużych scenach królują prowokacja i dekonstrukcja, na małym ekranie – dobry smak. Nie chodzi nawet o liczbę poniedziałkowych premier, choć tych wyraźnie przybywa. Rzecz w jakości, w tym, co dla teatru najważniejsze: dobrym tekście, wybitnych kreacjach, a przede wszystkim wrażeniu, jakie spektakl wywiera na widzu. Nie jest to szok czy niesmak, uczucia tak powszechne przy najgłośniejszych premierach kończącego się sezonu. Teatr Telewizji porusza wysokie, a nie niskie rejestry, pozwala obcować ze sztuką, która czyni lepszym.