Nie jest to posessio – tyrańskie posiadanie, ale habitatio – mieszkanie u kogoś we wnętrzu, schronienie się jakby pod szatą. Zresztą słowo habitus oznacza również ubranie, szatę. Paweł pisze też w tym niezwykłym fragmencie o nas jako o spadkobiercach Syna Bożego, a spadkobiercy otrzymują dziedzictwo. Skoro są dziećmi, to czemu nie mieliby być dziedzicami?