1 Nas też Duch Boży chce wyprowadzić na pustynię. Biblijna symbolika pustyni wiąże się z historią ludu wybranego. Bóg prowadził Izraelitów z niewoli do „ziemi mlekiem i miodem płynącej” przez „ziemię straszną”. Były to 40-letnie rekolekcje ludu Bożego. Doświadczali wtedy pokusy bałwochwalstwa, wzdychali za w miarę wygodnym życiem w niewoli, a jednocześnie na pustyni właśnie doświadczali Bożej opieki (przejście przez morze, manna, woda ze skały, przepiórki), tam zawarli z Bogiem przymierze i otrzymali tablicę przykazań. Jezus idzie też na pustynię, bo On jest zaczątkiem nowego ludu. Tam jest także kuszony, ale wychodzi zwycięsko z tej walki, przedkładając Boga ponad wszelkie pokusy (chleba, władzy, „szołmeństwa”).