Dzieci, strach i modlitwa

Mimo że programy informacyjne i publicystyczne w naszej rodzinie zasadniczo są tylko dla dorosłych, mimo że przy dzieciach nie rozmawia się na tematy najtrudniejsze, dzieci wszystko widzą i wszystko słyszą.

Myślą, analizują, interesują się, przeżywają. I zadają pytania. – Mamo, będzie wojna? – zapytał syn poważnie przyciszonym głosem. Zapytał jako pierwszy, sam z siebie. Być może jakoś intuicyjnie, podświadomie, werbalizując straszne pytanie, które dorośli bali się głośno zadać. Tylko co i jak odpowiedzieć? By uspokoić i dziecko i… siebie. – Miejmy nadzieję, że Pan Bóg nie dopuści. Trzeba się modlić – padła niepewna odpowiedź. A syn pokiwał głową i postanowił ofiarować Mszę świętą w intencji pokoju. Czy się przestał bać, nie wiadomo.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.

« ‹ 1 › »

oceń artykuł

Agata Puścikowska

Dziennikarz działu „Polska”

Absolwentka dziennikarstwa i komunikacji społecznej na Uniwersytecie Warszawskim. Od 2006 r. redaktor warszawskiej edycji „Gościa”, a od 2011 dziennikarz działu „Polska”. Autorka felietonowej rubryki „Z mojego okna”. A także kilku wydawnictw książkowych, m.in. „Wojenne siostry”, „Wielokuchnia”, „Siostra na krawędzi”, „I co my z tego mamy?”, „Życia-rysy. Reportaże o ludziach (nie)zwykłych”. Społecznie zajmuje się działalnością pro-life i działalnością na rzecz osób niepełnosprawnych. Interesuje się muzyką Chopina, książkami i podróżami. Jej obszar specjalizacji to zagadnienia społeczne, problemy kobiet, problematyka rodzinna.

Kontakt:
agata.puscikowska@gosc.pl
Więcej artykułów Agaty Puścikowskiej