„Któż ci powiedział, że jesteś nagi?” – pyta Bóg Adama ukrywającego się przed Nim. Nagle odkryta nagość to oczywiście tylko pretekst, to wymyślone przez człowieka naprędce wytłumaczenie swojego zmieszania. Te przepaski z gałązek figowych pokazują, że człowiek ma coś do ukrycia, coś, czego trzeba się wstydzić. Wie, że coś jest nie w porządku, że zawiódł. Zaczął się więc chować, oddalać od Boga. Zerwał relację ufności ze Stwórcą. Pytając: „Któż ci powiedział, że jesteś nagi?”, Bóg dopomina się o zaufanie. Pyta: „Dlaczego wierzysz innym bardziej niż Mnie?”. Bo to przecież z rozmowy z szatanem wziął się problem. Człowiek oddalił się, bo bardziej zaufał komu innemu. Porzućmy pomysły żenująco śmiesznej zabawy w chowanego z Wszechwiedzącym. Trzeba po prostu zaufać Mu. Czyli wierzyć.