Był wieczór 3 maja 1943 r. Władzia była jednym z trojga dzieci Jana i Józefy Fronczaków. Środek wojny, ojciec wykonywał różne dorywcze prace, mama zarabiała na dom, sprowadzając z daleka żywność. Tego dnia też wracała późno. Władzia siedziała w oknie, modląc się za 9-letniego Żyda, uciekiniera z getta, któremu dokuczały okoliczne dzieci. Kończąc, spojrzała na ogród.