Sami duchowni wiedzą o tym doskonale, dlatego chcą się nawracać (ss. IV–V), ale gdy klęczą u kratek konfesjonału, nie ma kamer, mikrofonów i notatników. Zarówno ci młodzi, jak i seniorzy w imię wierności powołaniu odnawiają swoje życie – i tacy jesteśmy w znakomitej większości, a chory margines, kapłańska patologia, całemu Kościołowi ciąży – nie ma wątpliwości.