Nowy numer 17/2024 Archiwum

Św. Piotr bez tiary

W monachijskim kościele pw. św. Piotra, 28 lutego wieczorem dokładnie, kiedy zakończy się pontyfikat Benedykta XVI, z figury św. Piotra zostanie zdjęta tiara.

W centrum Monachium stoi najstarsza świątynia tego miasta, gotycki kościół pw. św. Piotra, przez miejscowych nazywany Starym Piotrem (Alter Peter). Z jego wieży roztacza się wspaniały widok na stolicę Bawarii oraz całą okolicę. W jego wnętrzu, obok głównego ołtarza, stoi późnogotycka rzeźba Pierwszego Apostoła. Od 1733 r. jest ona ozdobiona złotą tiarą, arcydziełem sztuki złotniczej. Jest to jedno z najbardziej znanych przedstawień św. Piotra na obszarze niemieckojęzycznym.

Symbolizowało nie tylko uniwersalną władzę papieża, ale także tradycję, zgodnie z którą św. Piotra był również duchowym ojcem wszystkich władców Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. Po śmierci każdego papieża, tiara była zdejmowana z figury św. Piotra i wracała na miejsce, dopiero po wyborze kolejnego Następcy św. Piotra. Tym razem tiara zostanie zdjęta 28 lutego wieczorem dokładnie, kiedy zakończy się pontyfikat Benedykta XVI.

Tym razem, ponieważ ustępować ma bawarski – papież, jak Benedykta XVI nazywają jego rodacy, dumni z jego przywiązania do swego heimatu, a także były arcybiskup Monachium, ceremonia zdjęcia tiary w monachijskim kościele zgromadzi prawdopodobnie liczną rzeszę wiernych i będzie także pokazywana w regionalnych mediach.

Gest zdjęcia tiary oraz ponownego ukoronowania figury św. Piotra w czasach współczesnych nabiera dodatkowego znaczenia, gdyż od 1963 r., a więc od czasu inauguracji pontyfikatu Pawła VI, żaden następny papież nie był już koronowany tiarą. Swoją tiarę Paweł VI w symbolicznym geście przekazał amerykańskim katolikom w dowód wdzięczności za zebrane przez nich środki, przeznaczone na pomoc ubogim na całym świecie.

« 1 »

Andrzej Grajewski

Dziennikarz „Gościa Niedzielnego”, kierownik działu „Świat”

Doktor nauk politycznych, historyk. W redakcji „Gościa” pracuje od czerwca 1981. W latach 80. był działaczem podziemnych struktur „Solidarności” na Podbeskidziu. Jest autorem wielu publikacji książkowych, w tym: „Agca nie był sam”, „Trudne pojednanie. Stosunki czesko-niemieckie 1989–1999”, „Kompleks Judasza. Kościół zraniony. Chrześcijanie w Europie Środkowo-Wschodniej między oporem a kolaboracją”, „Wygnanie”. Odznaczony Krzyżem Pro Ecclesia et Pontifice, Krzyżem Wolności i Solidarności, Odznaką Honorową Bene Merito. Jego obszar specjalizacji to najnowsza historia Polski i Europy Środkowo-Wschodniej, historia Kościoła, Stolica Apostolska i jej aktywność w świecie współczesnym.

Kontakt:
andrzej.grajewski@gosc.pl
Więcej artykułów Andrzeja Grajewskiego