Za to budzenie dzieci o piątej rano chyba po śmierci grozić mi będą ciężkie kary – uśmiecha się Ola Grzbiela. Ale nie ma mocnych – inaczej nie zdążą. O siódmej dziewczynki muszą już być w szkole, a Ola ma tylko dwie ręce, które muszą pomóc umyć ząbki i zrobić fryzurki piętnastu dziewczęcym główkom. W międzyczasie trzeba przytulić te, które płaczą i te, które kategorycznie odmawiają dzisiaj wstawania. Każdej trzeba pomóc znaleźć ubranie, w którym będzie się dobrze czuła. I jeszcze wszystkim pomóc zjeść śniadanie – codzienną porcję fasoli pod różnymi postaciami.