Wolontariuszki od samotnych

Pod drzwiami pani Marii dziewczyny nerwowo przestępują z nogi na nogę. – Jak zacząć? „Jesteśmy ze wspólnoty Domy Serca”... i co dalej? – rozmawiają między sobą. Kobieta ma piękny dom, sama także wygląda schludnie i elegancko. Z chęcią zaprasza do środka. Na pierwszy rzut oka niczego jej nie brakuje. Prawdziwą historię zdradzają smutne oczy. Kiedyś była aktywną osobą, otaczała się ludźmi, ale od czasu udaru nie wychodzi z domu. Do tej pory nie może pogodzić się z chorobą, która „pogrzebała jej życie”. – Możemy jeszcze panią odwiedzić? – pytają dziewczyny.

oceń artykuł