Bunt prorockiego sekretarza

Był świadkiem zmagań swego mistrza i Bożego posłańca, gdy ten wskazywał swym rodakom, co mają robić, by uniknąć zagłady. Doświadczał wielkości płynącej z objawienia danego Jeremiaszowi i widział małość i podłość ludzi, którzy odrzucali prorockie orędzie. Tak było choćby wtedy, gdy w obecności judzkiego króla Jerozolimy Jojakima czytane były słowa Jeremiasza. Prorocki zwój został z rozkazu władcy spalony. Pan Bóg nakazał wtedy prorokowi ponowne spisanie orędzi, a spisywał je właśnie Baruch. Tenże Baruch towarzyszył swemu mistrzowi także podczas ucieczki przed Babilończykami do Egiptu. I on, gdy Jeremiasz zakończył życie, staje się w biblijnej tradycji autorem pouczeń o nadziei. Jego rodacy ulegli apatii, zniechęceniu i beznadziei.