Nie brakowało tych, którzy – jak saduceusze – odrzucali zmartwychwstanie. Obok nich inni, idąc za nauczaniem faryzeuszy, wierzyli, że kresem ludzkiej egzystencji jest zmartwychwstanie, szczęście przekraczające nędzne bytowanie w Szeolu, „krainie cienia śmierci”, o którym wieściło wiele starotestamentalnych tekstów.