Z Księgi Sędziów: Pan rzekł do Gedeona: «Zbyt liczny jest lud przy tobie, abym w jego ręce wydał Madianitów, gdyż Izrael mógłby przywłaszczyć sobie chwałę z pominięciem Mnie i mówić: "Moja ręka wybawiła mnie". Wobec tego tak wołaj do uszu ludu: Ten, który się boi i drży, niech zawróci ku górze Gilead i chroni się». Tak więc odeszło z ludu dwadzieścia dwa tysiące, a pozostało dziesięć tysięcy.

Wielka Sobota. Trzy dni temu. Kościół pęka w szwach. Kobiety w miniówach, faceci w skórach, ze wstydliwie skrytymi w reklamówkach koszyczkami. I bezradne w przestrzeni sakralnej dzieciaki, które dotąd omijały szerokim łukiem parafialny kościół. Ktoś w popłochu wycisza śpiewającą w komórce Rihannę. Mdławy zapach perfum miesza się z dolatującymi z koszyczków aromatami mazurków i wędlin. Ścisk. Z boku słyszę znudzony szept: „Jezuuu, co to tak długo trwa? Nie można to poświęcić i puścić ludzi do domu? Po co te całe szopki. Nabożeństwo jakieś robią?

Rzekł Pan do Gedeona: «Jeszcze zbyt liczny jest lud. (…) Wszystkich, którzy będą wodę chłeptać językiem, podobnie jak pies, pozostawisz po jednej stronie, a tych, którzy przy piciu uklękną, pozostawisz po drugiej stronie». Liczba tych, którzy chłeptali z ręki podnoszonej do ust, wynosiła trzystu mężów.

Rozmawiam z ks. dr Leszkiem Misiarczykiem. „Od kilkunastu lat obserwujemy nad Wisłą „hurtowe’ wylanie darów Ducha Świętego. Ludzie często piszą do redakcji: dawniej tego nie było… – zagaduję egzorcystę z Płocka. – Rzeczywiście można mieć takie wrażenie. Duch Pański działa z ogromną mocą. Widzą to wszyscy zaangażowani w pracę we wspólnotach. Być może to oznaka zapowiadanej przez Jana Pawła II „nowej wiosny Kościoła”? Przyszła inaczej niż myśleliśmy. Realizuje się wewnątrz Kościoła, w sposób duchowy. Może naiwnie myśleliśmy, że nagle zwiększy się frekwencja w kościołach czy seminariach? Bóg miał inny plan. Wiosna przyszła z innej strony: od strony pogłębienia relacji z Jezusem przez tysiące ludzi w Polsce.

Rzekł Pan do Gedeona: «Przy pomocy tych trzystu mężów wybawię was i w ręce twoje wydam Madianitów.

Widziałem tłumy w Wielką Sobotę. I garstkę trwającą w skupieniu przy Bożym Grobie „pomiędzy” święceniami pokarmów.

Błogosławioną Resztę Izraela. Zwycięzców.